Reconstruction of Lobel-Page 96
O Atthis, she lives in Sardis,
our loved Mnasidica goddess,
but often she sends her thoughts to us,
of the ways we used to love once
when she loved your song the best.
Now she shines among Lydian women
like a rosy-fingered moon among stars
spreading her light over saline seas
and flowering fields equally.
As the dew flows to roses
and clover and sweet honey-locust
her thoughts turn to Atthis,
and tender remembering
burdens her whole heart with yearning.
. . . .
. . . . ἀπὺ
Σαρδίων . . .
. . . . πόλλακι
τυῖδε νῶν ἔχοισα
ὤς ποτ’ ἐζώομεν· . . . .
σε θέᾳ σ’ ἰκέλαν, Ἀρι-
γνώτα σᾷ δἐ
μάλιστ’ ἔχαιρε μόλπᾳ·
νῦν δἐ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ’ ἀελίω
δύντος ἀ
βροδοδάκτυλος σελάννα;
πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν
ἴσως καὶ
πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’
ἄν-
θρυσκα καὶ
μελίλωτος ἀνθεμώδης·
πόλλα δὲ ζαφοίταισ’ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ’ Ἄθτιδος ἰμέρῳ
λέπταν ποι φρένα
κῆρ δ’ ἄσα βόρηται·
κῆθι δ’ ἔλθην ἄμμ’ . . . .
